Mijn man was heel erg blij en trots toen hij het hoorde, en ik kon natuurlijk niet wachten om het hem te vertellen, over het nieuws. Inmiddels is het al 7 maanden geleden en ben ik hoogzwanger. Heel spannend natuurlijk want dit wordt ons eerste kindje. We zijn verhuist omdat het gezin groter wordt, dat betekent dat we een extra kamer nodig hebben.
Dit is altijd een droom van ons geweest, om een kind te krijgen en die is uitgekomen. Nu mag ik eindelijk kleertjes gaan kopen, luiers, kinderwagen, een speen, etc. Zoveel dingen waar ik nu rekening mee moet houden en uiteraard gaan we een feestje geven.
Het enige nadeel is wel dat de vaste kosten voor ons omhoog gaat, want buiten alle gebruikelijke artikelen, moet je ook voor oppas zorgen. En wie gaat dat doen? Mijn ouders of andere familieleden zullen dat niet altijd kunnen doen. Dat wordt dus opzoek gaan naar een kinderopvang of iemand die veel vrijetijd heeft. Maar dat wordt lastig waarschijnlijk, dus is de kans groot dat we voor een kinderopvang moeten kiezen. Waar waarschijnlijk een aardig prijskaartje aanhangt. Een beetje jammer, maarja wat doe je er aan.
Desalniettemin kan ik niet wachten totdat ik mijn kindje in mijn armen heb en hem kan laten zien aan de wereld. Het wordt een meisje. Voor ons had het niet zo veel uitgemaakt als het een jongen was geweest. We zijn gewoon blij als we een gezond kindje in ons armen hebben.
Nu moet ik alleen nog samen met mijn man een naam verzinnen. Mijn man en ik hebben allebei een verschillende voorkeur. Maar dat komt wel goed, we komen er wel uit.
Als jullie nog tips hebben voor beginnende ouders, dan lees ik het graag!
